J 3, 31-36

Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.

Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi.

Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce.  
J 3,35

Święty Jan od Krzyża powie: „Jeżeli mamy dojść, dokąd nie wiemy, to musimy iść drogą, której nie znamy, potrzebujemy więc przewodnika, któremu musimy się bezwzględnie powierzyć”. Wiara to pójście za przewodnikiem, którym jest Jezus. On staje się dla nas światłem na drodze. Słowem umocnienia w chwilach zwątpienia. Prawdą, gdy pojawiają się pytania i wątpliwości. Wiara to nie tylko intelektualny wywód, z którym się zgadzam lub nie. To nie opcja światopoglądowa, którą wybieram lub odrzucam. Wiara to osoba Jezusa, za którym podążam albo wybieram drogę po swojemu. Wtedy jednak to już nie wiara, ale niewiara w to, iż On pochodzi od Boga i jest Synem Bożym. Drogi rysują się tu wyraźnie: ku życiu lub ku śmierci. Nam pozostaje wybór.