Mk 2, 18-22

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?»

Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.

Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki przepadną. Raczej młode wino należy wlewać do nowych bukłaków».

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Młode wino należy wlewać do nowych bukłaków.
Mk 2,22

Przepiękne to porównanie czasu Ewangelii do wesela. Bo faktycznie to, co działo się wtedy w Galilei, było wielkim świętem. Ślepi zaczynali widzieć, głusi słyszeć, chromi chodzić, trędowaci byli oczyszczani, a z opętanych z krzykiem uchodziły złe duchy. Zdarzało się, że nawet umarli powracali do życia, o karmieniu paroma chlebami całej wielkiej rzeszy ludzi nie mówiąc. Trudno w takich okolicznościach tłumić radość postem. A dziś? Chrześcijaństwo jawi się wielu jako religia surowej powściągliwości, zaciśniętych warg, a nieraz i pięści. A przecież to ciągle Dobra Nowina dla każdego człowieka: życie nie kończy się w chwili śmierci. Po nim dla tych, którzy uwierzą Jezusowi, jest inne, znacznie lepsze bytowanie.

Przeczytaj Czytania na każdy dzień