Łk 8, 1-3

Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które zostały uwolnione od złych duchów i od chorób, Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, rządcy Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały, udzielając ze swego mienia.

A byli z Nim…             
Łk 8,1

Istota relacji to obecność. U podstaw bycia z Jezusem bohaterów Łk 8,1-3 leżą różne historie życiowe: powołanie – jak w przypadku Dwunastu czy uzdrowienie/uwolnienie – jak w sytuacji kobiet. To, co ich trzyma przy Jezusie, to jednak nie nobilitacja (w obliczu postrzegania Jezusa przez współczesnych – wątpliwa) czy wdzięczność, ale Jego Osoba. On jest na pierwszym planie w ich optyce rzeczywistości – tak jak na pierwszym planie tego fragmentu Ewangelii. Działa sukcesywnie, przemieszcza się, naucza i głosi (kerysso – proklamuje z mocą), pokazuje siłę Dobrej Wiadomości o Bogu, który zbawia, o Jego panowaniu nad całą rzeczywistością. Dlatego, że Jezus jest taki – oni są z Nim. Trzeba Go poznać, aby pozostać.