Mt 10,7-13 

Jezus powiedział do swoich Apostołów:
„Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.

A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie.

Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was”.

Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. (Mt 10,12)

W wielu językach świata zwrot, który wypowiada się na powitanie czy pożegnanie, łączy się z życzeniem dobra lub zdrowia. Również my wielokrotnie w ciągu dnia przesyłamy „pozdrowienia” oraz życzymy dobrego dnia. Robimy to tak odruchowo, że dawno przestaliśmy zauważać, iż za tymi słowami stoi nasze pragnienie, aby druga osoba miała się dobrze, by cieszyła się zdrowiem. Dziś apostołowie słyszą od Jezusa, aby także i oni pozdrawiali ludzi, których nawiedzają. Miarą tego, czy ktoś jest otwarty na Dobrą Nowinę, jest pokój, który może na nich zstąpić lub do nich powrócić. Czy nie o to właśnie chodzi, by życzyć sobie pokoju każdego dnia? Niech Bóg daje nam go jak najwięcej. W świecie, w rodzinach i nade wszystko w sercu. Pokój Wam!

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań