Mk 12,18-27 

Przyszli do Jezusa saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat pojmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu”.

Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę, a umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją pojął za żonę i też zmarł bez potomstwa; tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła także kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę».

Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co się zaś tyczy umarłych, że zmartwychwstaną, to czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzewie, jak Bóg powiedział do niego: „Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”? Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie».

Gdy powstaną z martwych nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. (Mk 12,25)

Dzisiejsza Ewangelia to test dla Jezusa. Saduceusze chcą sprowadzić Jego nauczanie do poziomu absurdu. Podają więc kazus, który ma być trudny do rozwiązania. Jednak Jezus wskazuje im, że nie rozumieją Pisma. Nie wiedzą, czym jest zmartwychwstanie, być może nawet nie wierzą w taką rzeczywistość w ogóle. A zmartwychwstanie to objawienie się mocy Bożej, która przekracza wszystko, co ludzkie. Likwiduje to, co w oczach tego świata ma pozorną wartość. Bóg jest miłością i po zmartwychwstaniu żyć będziemy już tylko w Jego Miłości. Nasza koncentracja będzie tylko w Bogu, nie w tych, z którymi związaliśmy się na ziemi. Choć osobiście ufam, że ta miłość też w niebie będzie ważna. I wspólnie przeżyjemy radość w miłości Boga. Czy naprawdę wierzymy w zmartwychwstanie?

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań