Jest patronem Anglii, choć nigdy jego stopa nie stanęła na Wyspach Brytyjskich. Za to jego zakonni współbracia, benedyktyni, ci faktycznie z jego inicjatywy rozpoczęli to, co dzisiaj znamy jako misyjną działalność Kościoła. Bo św. Grzegorz Wielki, będąc pierwszym papieżem-zakonnikiem, jasno widział, że to nie porywy serca pojedynczych mnichów czy kapłanów, a sprawna organizacja i struktura są przyszłością Kościoła w coraz bardziej komplikującej się politycznej sytuacji świata przełomu VI i VII wieku. I stąd właśnie – oprócz wielu jego zasług - owe misje. A dlaczego pierwszy wybór św. Grzegorza Wielkiego padł na Anglię? Tutaj musimy się oprzeć na anegdocie zapisanej przez św. Bedę Czcigodnego, anglosaskiego benedyktyna, który dzięki owym misjom poznał chrześcijaństwo. Otóż pewnego razu św. Grzegorz Wielki ujrzał w Rzymie na targu niewolników. Gdy zapytał skąd pochodzą, odparli, że z dalekich Wysp Brytyjskich bo są Anglami. Nasz patron usłyszał jednak nie słowo 'Anglowie' tylko 'aniołowie' i potraktował tę odpowiedź, jako wezwanie dla Kościoła do pierwszej w dziejach misji ewangelizacyjnej, która została zainicjowana i zorganizowana z Rzymu.