Łk 6, 36-38

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.

Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».

Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Łk 6,36

Można odnieść wrażenie, że dzisiejsza Ewangelia daje nam przepis na bajkowe zakończenie: „I żyli długo i szczęśliwie”. My nie będziemy sądzić i potępiać innych, to oni nie będą sądzić i potępiać nas. Będziemy dawać, to i dla nas ludzie będą hojni, a wszystkim będzie żyło się dobrze. Ale przecież historia Jezusa pokazuje, że to tak nie działa. On, który odpuszczał grzechy, zostaje osądzony jako bluźnierca, rozmnożył chleb dla tłumów, a sam wołał na krzyżu: „Pragnę”. Może zatem ta złota rada odnosi się do relacji z Bogiem jak wymiana handlowa – my coś Bogu, Bóg nam. A może ta Ewangelia to klucz do naszego serca – skłonnego do osądów, pełnego egoizmu – który pomaga je otworzyć, by stało się wolne, zdolne widzieć bliźnich z innej, Bożej perspektywy.