Obecna była francuska para prezydencka: Emmanuel i Brigitte Macron, a także wielki książę Luksemburga Henryk z małżonką i przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Thomas Bach.

Mszę koncelebrowało niemal 100 biskupów z Francji i całego świata, w tym kardynałowie: Timothy Dolan z USA, Dominik Duka z Czech, Béchara Boutros Raï z Libanu i André Vingt-Trois z Francji, a także kapłani (po jednym) z każdej ze 106 parafii diecezji paryskiej oraz kapłan z każdego z siedmiu katolickich kościołów obrządków wschodnich. Wśród przedstawicieli innych Kościołów i religii był przeor Wspólnoty z Taizé, brat Matthew.

Po procesjonalnym wejściu do katedry, abp Ulrich, poprzedzany feretronami paryskich parafii, powitał zgromadzonych słowami: „To sam Chrystus was tu przyjmuje”. Po czym pobłogosławił wodę i pokropił nią zgromadzonych, a następnie ambonę i ołtarz w prezbiterium, na znak oczyszczenia, ukazujący, że są one przeznaczone do użytku sakralnego.

Czytania Liturgii Słowa zaczerpnięto z II Niedzieli Adwentu. Homilię wygłosił arcybiskup Paryża. Zauważył, że pokolenie za pokoleniem wierzący doświadczają tego, że Bóg nigdy ich nie opuszcza. „ I chociaż w dziejach ludzkości nie ustępują nieszczęścia i przemoc, życie ludzkie jest tak cenne dla Boga, że zawsze i wszędzie wzbudza On uczniów, aby wskazywali drogę do zwycięstwa życia, do wspólnego budowania powszechnego braterstwa” – wskazał hierarcha, dodając, że tak właśnie było z odbudową katedry Notre-Dame. A dziś „ból z 15 kwietnia 2019 r. zostaje w pewnym sensie wymazany”, choć „został już przezwyciężony, gdy modlitwa wzniosła się znad brzegów Sekwany i z setek milionów serc na całym świecie” w czasie pożaru.

Czytaj także:

Jacek Dziedzina DODANE 08.12.2024

Nowa Notre Dame: centrum nowej ewangelizacji Zachodu?

Paryska katedra nigdy nie była wyłącznie imponującym „muzeum pamiątek po chrześcijaństwie”. Teraz tym bardziej toczące się w niej życie duchowe ma szasnę wpłynąć na miliony odwiedzających świątynię. 

Abp Ulrich zwrócił się do obecnych na Mszy, by nie zadowalali się obecnością w katedrze w dniu, gdy odzyskała swój blask. „Wierzący i niewierzący, jesteście tu mile widziani, aby uczestniczyć w radości wierzących, którzy uwielbiają Boga za to, że odzyskali swój kościół-matkę” – zapewnił, zachęcając do tego, by jak Madeleine Delbrêl przed stu laty pozwolili, by Bóg ich olśnił.

Przed rozpoczęciem Liturgii Eucharystycznej i po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych hierarcha dokonał konsekracji ołtarza, wykonanego z 800 kg brązu przez artystę Guillaume’a Bardeta. Umieścił w nim relikwie pięciorga świętych, trzech kobiet i dwóch mężczyzn, których historia związana jest z archidiecezją paryską: św. Marii Eugenii Milleret (1817-1898), w której życiu wydarzeniem przełomowym były rekolekcje wielkopostne w katedrze Notre-Dame głoszone przez dominikanina, o. Henri-Dominique Lacordaire’a; św. Magdaleny Zofii Barat (1779-1865), założycielki Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa (Sacré-Coeur); św. Katarzyny Labouré (1806-1876), z którą związane są objawienia Cudownego Medalika; św. Karola de Foucauld (1858-1916), który w Paryżu doświadczył nawrócenia i bł. Włodzimierza Ghiki (1873-1954), rumuńskiego arystokraty, który w Paryżu przeszedł na katolicyzm, męczennika doby komunizmu.

Wśród osób przyjmujących Komunię św. była para wielkoksiążęca z Luksemburga i żona prezydenta Francji. Chór katedralny Maîtrise Notre-Dame de Paris zaśpiewał słynne „Alleluja” z „Mesjasza” Händla. Abp Ulrich pobłogosławił nowe tabernakulum. Po końcowym błogosławieństwie zwrócono się ku figurze Matki Boskiej Paryskiej i odśpiewano łaciński hymn Maryjny „Alma Redemptoris Mater”. Opuszczającego katedrę abp. Ulricha żegnały oklaski zgromadzonych.

Szaty liturgiczne i feretrony parafii na uroczystość zaprojektował Jean-Charles de Castelbajac, który wykonał już podobne projekty na Światowe Dni Młodzieży w Paryżu w 1997 roku. Po Mszy św. zaplanowano „braterski posiłek” dla ubogich i tych, którzy im towarzyszą na co dzień w ramach instytucji charytatywnych archidiecezji paryskiej.