Michał Anioł czuł się przede wszystkim rzeźbiarzem, ale także jako malarz i architekt realizował wizje sięgające nieba

Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni – bo takie jest pełne brzmienie jego imion i nazwisk – przyszedł na świat w toskańskim Caprese (dziś nazywanym Caprese Michelangelo), w którym jego ojciec sprawował funkcję burmistrza. Rodzina Michała Anioła należała do starych florenckich rodów mieszczańskich, ale w tamtym czasie miała spore problemy finansowe. Wkrótce do rodzinnych zmartwień dojdzie jeszcze jedno: gdy Michelangelo ma zaledwie sześć lat, umiera jego matka, a on sam zostaje oddany na wychowanie do spokrewnionej rodziny kamieniarzy, co wpłynie mocno na jego późniejsze zainteresowania. Jako trzynastolatek chłopiec trafia do pracowni prowadzonej przez braci Domenica i Davidego Ghirlandaiów. To właśnie tam poznaje techniki malowania fresków, z których później również zasłynie. Jednak w tamtym czasie zdecydowanie bardziej pociąga go rzeźba. Dlatego rok później młody artysta przechodzi pod opiekę Bertolda di Giovanniego, a ten wprowadza go w otoczenie Wawrzyńca Wspaniałego, władcy Florencji. Tu Michał Anioł ma okazję kształcić się pod okiem znanego filozofa Marsilia Ficina i hrabiego Giovanniego della Mirandoli. Tu też powstają jego pierwsze znane dzieła – płaskorzeźby „Madonna przy schodach” i „Bitwa centaurów”.