By głębiej zrozumieć radykalność apeli św. Pawła o „porzucenie dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz” i „przyobleczenie człowieka nowego, stworzonego przez Boga”, warto przyjrzeć się Efezowi, miastu, w którym żyli adresaci listu.
Efez leżał przy handlowych szlakach i dzięki temu rozwijał się i bogacił. W 133 r. przed Chr. stał się stolicą rzymskiej prowincji – Azji. Przybyszów przyciągała tu też świątynia bogini Artemidy. Wzniesiona w połowie VI w. przed Chr., należała do jednego z siedmiu cudów starożytnego świata. Do Artemidy Efeskiej ciągnęli pielgrzymi z całego imperium. Istniała tu cała klasa rzemieślników, którzy wytwarzali jej figurki, wzorowane na cedrowym posągu ustawionym w świątyni. Do takiego miasta przybył św. Paweł podczas drugiej podróży misyjnej, a w czasie trzeciej działał tu przez ponad dwa lata. Ewangelizacja przyniosła tak nieoczekiwane efekty, że owi rzemieślnicy zaczęli się obawiać o swój byt. Spowodowali aresztowanie apostoła i wygnanie go z miasta.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
ks. Zbigniew Niemirski