Bez nich nie byłoby "Gościa"
W 90-letniej historii "Gościa Niedzielnego" było zaledwie sześciu redaktorów naczelnych. Obecny jest siódmy. Wszyscy oni mieli wielki wpływ na linię tygodnika i decydowali o jego profilu, zarówno religijnym, jak i społecznym.
ks.red.Stanislaw Tkocz(siwy) i ks.Roman Kempny na placu Sw.Piotra podczas redakcyjnej pielgrzymki do Rzymu z okazji 75-lecia Goscia Niedzielnego Foto:Henryk Przondziono / Gosc Niedzielny Henryk Przondziono Henryk Przon
Ks. Alojzy Siemienik (1926–1939)
W grudniu 1926 r. kierowanie tygodnikiem przejął 31-letni ks. Alojzy Siemienik. Był najmłodszym redaktorem naczelnym w historii pisma. Pochodził z rzemieślniczej rodziny z Cieszyna, z obszaru wielokulturowego i wielowyznaniowego. Był dobrze wykształcony, znał język niemiecki i czeski. Należał do pierwszego pokolenia śląskich duchownych, którzy pracę duszpasterską rozpoczynali już w wolnej Polsce. Pod jego kierownictwem „Gość Niedzielny” stał się zróżnicowanym tematycznie magazynem, odpowiadającym na różnorodne potrzeby czytelników: wychowywał, kształtował postawy religijne i moralne. Przynosił praktyczne porady oraz bawił, dostarczając rozrywki i humoru. Pismo uzupełniały liczne dodatki. Ks. Siemienik nie tylko rozumiał znaczenie prasy, ale także potrafił spojrzeć na wydawanie pisma kompleksowo – łącząc funkcję redaktora naczelnego z obowiązkami szefa wydawnictwa i głównego menedżera całego przedsięwzięcia. We wrześniu 1939 r. zamykał pierwszy rozdział w naszej historii, gdy władze III Rzeszy zakazały druku "Gościa Niedzielnego". Po wojnie ks. Siemienik nie wrócił do pracy dziennikarskiej. Został dyrektorem Wydawnictwa i Drukarni Katolickiej.
Andrzej Grajewski
