Najnowsze Wydania
-
GN 51/2024 Dokument:(9084636,Po drugiej stronie. Bóg i człowiek)
-
GN 50/2024 Dokument:(9076458,Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj!)
-
Historia Kościoła 1(7)/2025 Dokument:(9072365,Kościół nie potrzebuje lukrowanej narracji o swojej historii. O liście papieża i nowym numerze „Historii Kościoła”)
-
GN 49/2024 Dokument:(9068896,Miłość, śmierć i cuda)
-
GN 48/2024 Dokument:(9060601,Hologram w konfesjonale)
Temat
Pierwsi chrześcijanie nie pytali, do jakiej szkoły uczęszczał mały Jezus. Co wiemy o dzieciństwie Mesjasza i dlaczego wiemy tak mało?
Jezus, centralna postać chrześcijaństwa, funkcjonował w przestrzeni publicznej zaledwie trzy lata. Dla sobie współczesnych był „człowiekiem znikąd”, bo tak mniej więcej brzmiało w uszach izraelitów określenie „z Nazaretu”. Gdy zdobył popularność i ściągnął na siebie uwagę przywódców narodu w Jerozolimie, jedyne, co można było o Nim powiedzieć, to to, że był synem cieśli. Nic więc dziwnego, że nie pozostały żadne świadectwa, które umożliwiałyby wiarygodne odtworzenie historii Jego ponadtrzydziestoletniego życia.
Czy w średniowieczu można było zostać spalonym na stosie za czary? O. Tomasz Gałuszka w 7. odcinku rozmów o inkwizycji
Dlaczego 90 proc. oskarżonych o czary stanowiły kobiety? Czy kościelni inkwizytorzy spalili kogoś na stosie za uprawianie czarów? I dlaczego w krajach protestanckich spłonęło więcej czarownic niż w krajach katolickich? Na te i wiele innych pytań odpowiada o. Tomasz Gałuszka OP w 7. odcinku rozmów o historii inkwizycji.
Nasz papież jest lepszy. Wielka schizma zachodnia: rozłam hierarchii, ale nie Kościoła
Niewola awiniońska była trudną próbą dla jedności Kościoła i autorytetu papieża. Powrót do Rzymu miał być lekarstwem na wszystkie problemy. Okazał się jednak jednym z elementów prowadzących do znacznie gorszego kryzysu. Zamiast jednego papieża w potrójnej koronie było jednocześnie trzech papieży, wzajemnie się zwalczających.
Jak komuniści z cudami walczyli. Historia ks. Josefa Toufara, czeskiego męczennika
Číhošť, niewielka miejscowość leżąca w środkowych Czechach. Jest 11 grudnia 1949 r. Miejscowy proboszcz ks. Josef Toufar, jak co dzień, odprawia poranną Mszę Świętą. W pewnym momencie drewniany krzyż stojący na ołtarzu porusza się parokrotnie. Ludzie przecierają oczy ze zdumienia. Są przekonani, że to cud. 25 lutego 1950 r. zwłoki duchownego zostają wrzucone do prowizorycznej trumny i opuszczone do dołu z padliną.
Zakonnica, która przepisywała list biskupów polskich do niemieckich. „Dziękuję, że mnie tu przechowaliście”, mówiła, wychodząc na wolność
Siostra Leokadia Zujko spędziła za kratami trzynaście miesięcy. Część kary odsiedziała w swoim salezjańskim habicie. Nie działo się to wcale w okresie stalinowskiego terroru, lecz w teoretycznie lepszych czasach, „za Gomułki” – od 1966 do 1968 roku. Trafiła do więzienia za to, że posiadała skrót prelekcji wiceministra do spraw wyznań na temat sposobów walki z Kościołem.
