Ewangelia z komentarzem
Niedzielny zachwyt
Czy chodzisz na Mszę Świętą w każdą niedzielę? – zapytał ksiądz. – Tak – odpowiedziała. – Chodzę na Mszę codziennie. – I przystępujesz do Komunii? – Nie. – Na pewno masz jakiś powód. Czy spotykasz się z żonatym mężczyzną? – Tak – przyznała. – Pobierzemy się przed urzędnikiem cywilnym, ponieważ on nie może wziąć ślubu. – Nigdy nie będziesz szczęśliwa – powiedział kapłan. – Możliwe – zakończyła rozmowę. Po latach znowu się spotkali. Kapłan zagadnął: – Szczęśliwa? – Owszem, byłabym, gdyby nie On – odpowiedziała, wskazując na Chrystusa na krzyżu.
Pierwsze słowa
Byli przerażeni. Z obawy przed Żydami zabarykadowali się w „sali na górze”, gdzie tak niedawno Mesjasz na kolanach mył im nogi i łamał dla nich chleb. Nie wiedzieli, czego się spodziewać. Tymczasem Jezus stanął pośrodku nich i rzekł: Pokój wam! (J 20,20).
To były pierwsze słowa, które usłyszeli od Zmartwychwstałego.
Nadejście poranka jest pewne
Noc wydaje się czasem dla człowieka nieprzyjaznym. A jednak w tym czasie zabłysło światło zmartwychwstania. Grób został otwarty nie po to, żeby człowieka przyjąć, lecz żeby go uwolnić. Uczeń po wejściu za dnia do takiego grobu „ujrzał i uwierzył”
(J 20,8).
Cóż z tego, że dla nas jeszcze trwa noc – poranka nic już nie powstrzyma.
