Ewangelia z komentarzem
Przeklęte Anatot
Ta pozornie drobna informacja niesie ogrom bolesnego realizmu. Wcześniej w księdze czytamy słowa o wyjątkowym wybraniu: „Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię”, a w nagłówku: „Słowa Jeremiasza, syna Chilkiasza, z rodu kapłańskiego, który był w Anatot”.
Najbezpieczniejsze miejsce świata
W niepewności, poczuciu braku stabilizacji czy w zawieszeniu potrzebujemy twardego oparcia. Psalmista zapewnia nas, że sam Bóg jest skałą, na której możemy stanąć, i twierdzą,
w której znajdziemy bezpieczną przystań. Bądź dla mnie skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. Ps 71,3
Nikt nie jest samotną wyspą
Jeden Bóg w trzech Osobach jest idealną wspólnotą. A ponieważ stworzył nas na swój obraz i podobieństwo, pragnie, byśmy dojrzewali w wierze we wspólnocie. Razem.
Tymczasem są wprawdzie liczne członki, ale jedno ciało. Nie może więc oko powiedzieć ręce: „Nie jesteś mi potrzebna”, albo głowa nogom: „Nie potrzebuję was”
(1 Kor 12,20-21).
Źródło wielkiego święta
Księga Nehemiasza opisuje wydarzenia związane z powrotem do Ziemi Świętej trzeciej grupy Izraelitów, którzy opuszczali miejsce wygnania, Babilon, pod wodzą wielkiego przywódcy Nehemiasza. Wielki powrót rozpoczął się po edykcie perskiego władcy Cyrusa, który po 538 roku przed Chr. pozwolił Żydom na powrót do ojczyzny.
