Wyszukano wyników: 2035
Kościół dojrzewający
W bazylice św. Praksedy w Rzymie znajduje się kaplica św. Zenona, uznawana za arcydzieło sztuki bizantyjskiej w Wiecznym Mieście. Na przepięknej mozaice uważny obserwator z pewnością dostrzeże kobietę podpisaną jako Episcopa. Niektórzy próbowali dorabiać do tego teorię, że oto mamy dowód na kapłaństwo kobiet w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, ba, uznawano nawet, że to niezbity dowód na istnienie „biskupek”.
Polska w NATO – czy po 25 latach członkostwa jesteśmy bezpieczni?
Na rocznicowe wspominki i rozpływanie się w zachwytach nad członkostwem w „najsilniejszym sojuszu wojskowym na świecie” był może czas 15-20 lat temu. Wtedy mieliśmy prawo do dziejowej satysfakcji, może nawet euforii. Dziś, w czasie wojny za miedzą, trzeba postawić żołnierskie pytanie: dlaczego na wschodniej flance, najbardziej zagrożonej części NATO, nadal nie stacjonują wystarczająco odstraszające siły?
Jezuita do zadań specjalnych. Nieznany wątek biografii papieża Franciszka
„Jeśli pan wierzy w piekło, powinien pan wiedzieć, że za taki grzech pójdzie pan do piekła”, miał powiedzieć ks. Jorge Bergoglio, prowincjał jezuitów, do oprawcy studenta torturowanego za działalność przeciwko wojsku. Chłopak uniknął śmierci. Przyszły papież wyciągnął wiele osób z podobnych opałów w czasach argentyńskich przewrotów polityczno-wojskowych. Publikujemy fragment biografii Franciszka.
Papież od peryferiów. Co zrozumieliśmy z 11 lat pontyfikatu Franciszka?
Gdy za 10, 50, 100 lat będą powstawać prace dotyczące tego pontyfikatu, być może tylko na marginesie historycy wspomną o wypowiedziach papieża, które dziś budzą nasze niezrozumienie czy sprzeciw, zwłaszcza w kwestii wojny na Ukrainie. Franciszek zostanie zapamiętany głównie jako papież, który chciał postawić lekceważone dotąd peryferie świata i Kościoła w centrum życia chrześcijańskiego. A ściślej: przywrócić te peryferie do myślenia, planowania i działania Kościoła. Czy nie w tym między innymi tkwi źródło napięć wokół trwającego już 11 lat pontyfikatu?
Pasterz, lider, przewodnik, brat. To nie są synonimy Zbawiciela świata
Narzucamy rolę zbawcy – narodu, Kościoła, świata – ludziom, którzy sami nawet nie próbują stawiać się w takiej roli. Rozdmuchane oczekiwania wobec kolejnych papieży, biskupów, przewodniczących Konferencji Episkopatu Polski, proboszczów, wikarych, liderów zawsze będą kończyć się jakimś rozczarowaniem. Zamiast tego wystarczy uznać w nich równocześnie przewodników i braci w wierze. To pomaga połączyć szacunek i wsparcie z godzeniem się na ich niedoskonałość. I z prawem do mądrej krytyki.
