Słowa Najważniejsze. W I czytaniu

« » Marzec 2024
N P W Ś C P S
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6
  • Inny Kalendarz

Wtorek 5 marca 2024

ks. Tomasz Trzaska

|

05.03.2024 00:00 GN 09/2024 Otwarte

Przebaczyć to uznać, że przebaczono mi po wielekroć więcej

Mt 18,21-35 

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?»

Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.

Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać.

Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.

Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.

Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu.

Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».

Darowałem ci cały ten dług. Mt 18,32

Ewangelia z komentarzem. Przebaczyć to uznać, że przebaczono mi po wielekroć więcej
Gość Niedzielny

Przebaczyć to uznać, że przebaczono mi po wielekroć więcej. To stawać wobec moich winowajców jak winowajca. Przebaczyć to wyjść z roli sędziego, który arbitralnie może udzielić aktu łaski, i wejść w rolę grzesznika, który każdego dnia potrzebuje przebaczenia. Bóg zna moje serce w każdym jego miejscu: tym najpiękniejszym, z którego jestem dumny, i w tym, które przynosi mi ogromny wstyd. Wiedząc to, nie przestaje mnie kochać i przebaczać mi. Wzywa, bym stawał się do Niego podobny i przebaczał tym, którzy zawinili przeciwko mnie. Wszak to ja, grzesznik, mogę pomóc powstać z upadku memu bratu. Czemu nie chcę dać mu kolejnej szansy na piękne życie? Przebaczajmy.