Łk 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja.

Wszedłszy do Niej, Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami ». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. a oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».

Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».

Wtedy odszedł od Niej Anioł.

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.
Łk 1,31

W książce „Jezus z Nazaretu” papież Benedykt XVI, komentując zwiastowanie Maryi, zwraca uwagę, że od tego fragmentu zaczyna się Nowy Testament. To początek historii, w której Bóg wkracza bezpośrednio w życie człowieka i zawiera nowe przymierze. Ale to nie wszystko. Scena zwiastowania, pisze papież, pokazuje jeszcze jedną istotną sprawę: przez Maryję Bóg objawia się jako Trójca Święta. Dzięki „tak”, które Ona wypowiada, człowiek poznaje prawdę o Bogu Ojcu, Synu Bożym, któremu będzie na imię Jezus, i Duchu Świętym, przez którego wszystko się dokona. Niech w te ostatnie dni Adwentu Bóg pozwoli nam zrozumieć tajemnicę nowego przymierza i szeroko otworzy nasze serca na tajemnicę relacji Trójcy Świętej, która jest podstawą relacji człowieka z Bogiem i człowieka z człowiekiem.