J 1, 29-34

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby on się objawił Izraelowi».

Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».

Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi. J 1, 31

Ewangelia z komentarzem. Słowa najważniejsze rozważa Judyta Syrek
Gość Niedzielny

„Oto Baranek Boży” – te słowa słyszymy od najmłodszych lat. Ale chyba rzadko przypominamy sobie obraz Jana Chrzciciela, który jako pierwszy wypowiedział je, dając świadectwo o Jezusie. Jego postawa może nas dzisiaj uczyć, jak się zachować w obecności Boga. Jest prosta. Mimo że znał Jezusa prywatnie, z pokorą przyznał, że poznał Go dopiero, gdy zobaczył działanie Ducha. Być pokornym i otwartym na działanie Ducha – tak trzeba się zachować w stosunku do Boga, mimo że słyszymy o Nim od lat. Tak trzeba się zachować przed przyjęciem Komunii Świętej. Jan jest pierwszym świadkiem, ale też nauczycielem dla nas. Każdy fragment Ewangelii, w którym jest mowa o Janie, uczy bardzo konkretnej postawy.