Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami».

Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami».

W Kościele są urzędy i charyzmaty. Sam Jezus ustanowił urząd apostolski. Następcami apostołów są biskupi i ci, którzy im pomagają na mocy święceń kapłańskich. Urząd biskupa, proboszcza służy wspólnocie, szczególnie jej jedności. Charyzmaty zaś – to szczególne dary Ducha Świętego, które otrzymują niektórzy członkowie Kościoła. Służą dobru wspólnoty. Zadaniem osób sprawujących urząd w Kościele jest rozeznawać, czy charyzmat jest prawdziwy, to znaczy, czy służy wspólnocie. Są bowiem tacy, którzy uważają się za obdarowanych charyzmatem, a faktycznie rozbijają jedność. Jednak ci, którzy sprawują urzędy w Kościele, nie mogą swoim działaniem gasić autentycznych charyzmatów w Kościele. Przed tym właśnie przestrzega dziś Pan Jezus apostołów i ich następców.