Najnowsze Wydania

Dzieci w stanie klinicznym. Spes, nadzieja, pomoc

Zaczęło się od Pawełka. Pisaliśmy o nim w „Gościu” wiele lat temu. Od tamtej pory Program Pomocy Dzieciom dotarł do 46 rodzin.

Zdjęcie w domu jednego z podopiecznych, objętych Programem Pomocy Dzieciom Jakub Szymczuk

Reportaż o Pawełku pojawił się na łamach „Gościa Niedzielnego” w październiku 2012 r. „Oddycha wspomagany tlenoterapią przez rurkę tracheotomijną. Mama odsysa mu z niej śluz po 200 razy dziennie. – Kiedy zaczyna mu bulgotać w krtani, trzeba użyć ssaka – mówi” – pisała Agata Puścikowska. Chłopcu, który jako 6-latek uległ ciężkiemu wypadkowi, pomoc zaoferowało Stowarzyszenie Spes.

„Historia Pawła zainspirowała nas do utworzenia Programu Pomocy Dzieciom. Założyliśmy, iż naszymi stypendystami będą dzieci i młodzież wymagające przez całą dobę skomplikowanych zabiegów opiekuńczych i pielęgnacyjnych, użycia specjalistycznego sprzętu podtrzymującego funkcje życiowe, jak również form opieki oferowanych przez hospicjum” – czytamy na stronie stowarzyszenia. Aktualnie trwa kolejny nabór wniosków o stypendia dla rodzin, które opiekują się w domu dzieckiem w ciężkim stanie klinicznym. Szczegóły na: spes.org.pl.

Dziecko w ciężkim stanie klinicznym wymaga wsparcia funkcji życiowych za pomocą respiratora bądź koncentratora tlenu, karmienia dojelitowego lub pozajelitowego, innych specjalistycznych zabiegów opiekuńczych i pielęgnacyjnych podtrzymujących funkcje życiowe. Do tej pory w ramach programu Stowarzyszenia Spes pomoc otrzymało 46 rodzin. W minionym roku stypendium docierało do 13 rodzin. Wśród nich była rodzina ośmioletniej Blanki. Dziewczynka oddycha przez respirator i karmiona jest przez rurkę wprowadzoną wprost do żołądka. Przez całą dobę trzeba monitorować jej oddech, odsysać wydzielinę z górnych dróg oddechowych. Blanka ma jeszcze czworo rodzeństwa. Dzięki stypendium Spes jej tata zaadaptował poddasze na dodatkowe pokoje, tym samym zlikwidował bariery architektoniczne w domu. Remont miał na celu usprawnić rodzicom opiekę nad dziećmi.

Łacińską nazwę („spes” to po polsku „nadzieja”) stowarzyszenie z Katowic wybrało jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku, inspirując się słowami św. Pawła z listu do Rzymian: „A nadzieja zawieść nie może” (Rz 5,5).

W „Gościu” o stypendystach objętych Programem Pomocy Dzieciom pisaliśmy wiele razy. Oto wybrane materiały: