Ich losy śledziły całe pokolenia Polaków. W rolach głównych toczący wojnę domową blok przy Senatorskiej i poczwórnie alternatywny blok przy Grzegorzewskiej. Tak, przy tych budynkach można zanucić: co ci przypomina widok znajomy ten?
Chodź, muszę ci coś pokazać – niemal konspiracyjnym szeptem oznajmił znający Ursynów jak własną kieszeń dziennikarz Michał Nikodem. I zaprowadził mnie pod budynek przy ul. Grzegorzewskiej 3. Blok jak blok – mógłby ktoś wzruszyć ramionami. A nam od razu uruchomiła się seria cytatów.
„Życzy pan sobie przesunąć rurkę w kuchni teraz czy może kiedy indziej?” – pytał hydraulik docenta Furmana (grał go Wojciech Pokora). „A skąd wyście wiedzieli o tej rurze w moim mieszkaniu?” „Bo myśmy ten dom budowali”. „To nie mogliście od razu tej rurki dać tam przy ścianie?” „A nie! Myśmy go budowali według planu, a na planie te rurki to szły właśnie tak”. Albo inna mrożąca krew w żyłach opowieść Furmana: „Wie pani, rzecz się miała na polowaniu. Mianowicie tak: Teodor pobiegł za zranionym zającem, ja natomiast spokojnie oczywiście repetowałem, to znaczy – nabijałem broń. I w tym momencie z krzaków wyskakuje odyniec”.
„Tiaa… u siebie to pan może mieszkać jak w norze borsuczej. Ale porządek na klatce schodowej, przypominam panu, należy dziś do pana” – strofował wynalazcę (Jerzego Bończaka) cyniczny Roman Wilhelmi, czyli dozorca – karierowicz z Pułtuska, który mianował się Gospodarzem Domu. „Mądremu dwa słowa wystarczą, a głupiemu to i referatu mało” – upominał w ostrych słowach żonę Miećkę (Bożena Dykiel).
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Marcin Jakimowicz Urodził się w 1971 roku. W Dzień Dziecka. Skończył prawo na Uniwersytecie Śląskim. Od 2004 roku jest dziennikarzem „Gościa Niedzielnego”. W 1998 roku opublikował książkę „Radykalni” – poruszające wywiady z Tomaszem Budzyńskim, Darkiem Malejonkiem, Piotrem Żyżelewiczem i Grzegorzem Wacławem „Dzikim”. Wywiady ze znanymi muzykami rockowymi, którzy przeżyli nawrócenie i publicznie przyznawali się do wiary w Boga stały się rychło bestsellerem. Od tamtej pory wydał jeszcze kilkanaście innych książek o tematyce religijnej, m.in. zbiory wywiadów „Wyjście awaryjne” i „Ciemno, czyi jasno”.