Święte wytchnienie

PWT 5,12-15

Będziesz zważał na szabat, aby go święcić (Pwt 5,12)

Każdego dnia czeka na nas specjalnie przygotowane przez Boga miejsce, w którym pragnie dać nam schronienie. Znajduje się ono wewnątrz niezmierzonej kreatywności zaangażowanego Boga. Tam pulsuje orzeźwiający strumień niosący ukojenie. Ten, który daje energię słońcu i pracowitość rezolutnej mrówce, zadbał o przestrzeń pośród naszych zaangażowań. Nazwał ją wytchnieniem i powiedział, że jest święta. Ty, który doświadczasz zmęczenia sobą i trudami życia - daj mu się objąć skrzydłami Boskiego odpoczynku. W chwilach, kiedy przygniata Cię ogrom wyzwań - On rozbija namiot swojej cichej Obecności. Pobądź w jego cieniu pełna łagodnej wdzięczności za podejmowany życiowy wysiłek. Zwłaszcza, gdy czujesz, że Twoje obowiązki zamieniły się w niewolniczy kierat, sięgnij po wolność wytchnienia. Odpoczynek jest usilną prośbą Boga. Bierze On Twoją twarz w dłonie, chcąc przekonać zapraszającym spojrzeniem do świętego szabatu.