Ekumenicznie na Jamajce

Wszystkich przybyłych serdecznie powitał premier tego wyspiarskiego kraju karaibskiego Bruce Golding. Życzył, aby to wielkie międzynarodowe forum stało się wydarzeniem, które będzie natchnieniem dla innych i które samo będzie czerpało natchnienie z otaczającego je środowiska. Podkreślił kluczową rolę zarówno państwa, jak i Kościołów w etycznym rozwoju społeczeństw w dzisiejszym świecie, zwłaszcza w bardzo aktualnym dla tego kraju kontekście przestępczości i przemocy.

Pozdrowienia zgromadzonym przekazał również – w imieniu Jamajki i całego regionu karaibskiego – gubernator generalny tego kraju sir Patrick Allen. Wyraził zadowolenie i dumę, że to wielkie światowe wydarzenie odbywa się właśnie w tej części świata. Allen, który sam jest pastorem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, zaznaczył, że przestępczość i przemoc potępiają zarówno rząd, jak i Kościoły w jego kraju. Podkreślił, że ewangeliczne wezwania do pokoju inspirują chrześcijan na całym świecie do prowadzenia rozmów i procesów pokojowych. „Nie ma dzisiaj takiej złej rzeczy na Jamajce, której nie można byłoby wyjaśnić” – dodał gubernator generalny.

Za chęć goszczenia spotkania i gościnność okazaną jego uczestnikom podziękował władzom kraju sekretarz generalny ŚRK, norweski pastor luterański dr Olav Fykse Tveit. Przypomniał też pokrótce dzieje Rady i jej działań na rzecz pokoju.

Zorganizowanie tego zgromadzenia właśnie na Jamajce jest wyrazem uznania ze strony ŚRK dla zaangażowania całego tego regionu w Dekadę Zwalczania Przemocy – stwierdził Gerard Granado, sekretarz generalny Karaibskiej Konferencji Kościołów (CCC). Przypomniał, że Kongston było jedną z głównych stolic kampanii „Pokój dla Miasta”, zapoczątkowanej przez ŚRK w 1997 w Johannesburgu (Afryka Południowa).

W podobnie optymistycznych tonach wypowiadały się też m.in. uczestniczące w obradach kobiety: dr Margaretha Hendriks-Ririmasse – jedna z wicemoderatorek Komitetu Naczelnego Rady i przywódczyni opozycji parlamentarnej na Jamajce Portia Simpson Miller, w przeszłości pierwsza kobieta-premier w tym kraju. Podkreśliła ona, że Kościoły odgrywają „bardzo zasadniczą rolę” w przezwyciężaniu wszelkich form wrogości w jej ojczyźnie.

Już wcześniej sekretarz generalny ŚRK zaproponował, aby najbliższą niedzielę 22 maja Kościoły członkowskie tej organizacji poświęciły sprawie pokoju, modląc się w tej intencji i uwrażliwiając swych wiernych na to zagadnienie.

Inicjatywę tę poparł m.in. prawosławny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I. Z tej okazji wystosował list okólny do wszystkich diecezji i parafii należących do jego Patriarchatu i złożonych głównie z greckiej diaspory prawosławnej w Europie, Ameryce i w Australii. Patriarcha przyznał w swym dokumencie, że konflikty międzyludzkie są wprawdzie nieuniknione, ale możliwe byłoby wyrzeczenie się przemocy i wojny. „Nasze wysiłki na rzecz pokoju są często daremne, gdyż nie potrafimy zrezygnować z posuwającej się do marnotrawstwa konsumpcji ani z dążeń nacjonalistycznych. Dlatego, aby budować pokój, musimy zdać sobie sprawę ze skutków, jakie nasze działania mają dla innych ludzi, zwłaszcza ubogich, oraz dla środowiska naturalnego” – napisał honorowy zwierzchnik światowego prawosławia.

Światowa Rada Kościołów powstała na zgromadzeniu w Amsterdamie w sierpniu 1948 r. Obecnie skupia ona 349 Kościołów i wspólnot protestanckich, anglikańskich, prawosławnych, starokatolickich i niechalcedońskich, liczących ponad 560 mln wiernych w przeszło 110 krajach. Kościół katolicki nie należy do Rady, ale od 1964 r. blisko z nią współpracuje, głównie w ramach Komisji „Wiara i Ustrój”, której jest pełnoprawnym członkiem. Najwyższą władzą ŚRK jest zgromadzenie ogólne, zbierające się średnio co 7 lat. Na co dzień pracami Rady kieruje jej sekretarz generalny, którym od 1 stycznia 2010 jest pastor luterański z Norwegii Olav Fykse Tveit. Siedziba organizacji mieści się w Genewie.