Syn Boży

Święty Paweł streścił całą dobrą nowinę, z której wyrasta chrześcijaństwo, następującymi słowami: "Gdy nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty" (Ga 4,4). Paweł słyszał o Jezusie wcześniej i był przekonany, że ten człowiek to fałszywy prorok i bluźnierca. Dlatego prześladował Jego uczniów. Jednak niespodziewanie i ku jego zdumieniu zdarzyło się, że sam Bóg objawił mu, że Jezus jest Jego Synem. To objawienie dokonało w nim niezwykłej przemiany i skierowało jego życie na nowe tory. "Zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym" (Dz 9,20).

Tajemnicę o swoim bóstwie Jezus dyskretnie objawiał uczniom, prowadząc ich cierpliwie i konsekwentnie do przyjęcia jej. To nie było łatwe, ponieważ zakładało zburzenie odziedziczonego przez Apostołów schematu religijnego i kulturowego, który wyznaczał ramy ich myślenia i styl życia. Aby doprowadzić ich do punktu, w którym będą mogli uwierzyć w Niego jako Syna Bożego, Jezus zastosował szczególną pedagogię, którą odkrywamy, gdy uważnie czytamy Nowy Testament. Widzimy w nim, jak Jezus stopniowo i powoli objawia się jako Syn, którego Ojcem jest Bóg. Stara się niejako "przyzwyczaić" ich do tego. Gdy w końcu Apostołowie przyzwyczają się do tego faktu, odkryją, że Jezus - z tym wszystkim, co mówi i co robi - może być zrozumiany tylko w relacji do Tego, którego nazywa Ojcem. Dlatego też już Ojcowie Kościoła przyznali w Nowym Testamencie pierwszeństwo Ewangelii świętego Jana jako "Ewangelii o Synu Bożym" (por. J 20,31). W tej Ewangelii jakby dochodzi do szczytu ta podstawowa prawda, że Jezus jest Synem Bożym.

Uznanie Jezusa za Syna Bożego ma decydujące znaczenie dla naszego życia, opartego na wierze w Niego. Ponieważ Jezus jest Synem Bożym, dlatego także wierzący, który nawiązuje z Nim wspólnotę, może po synowsku zwrócić się do Tego, którego Jezus nazywa Ojcem: może do Niego przez Jezusa, z Jezusem i w Jezusie mówić: Ojcze. Całe życie Jezusa i całe Jego działanie opiera się na wymianie z Ojcem - w Nim ma początek i w Nim osiąga pełnię. Jezus w całej swojej egzystencji jest rzeczywiście Synem - jest Kimś, kto w swoim najgłębszym wnętrzu jest z Ojca i kto przeżywa swój byt jako otrzymany od Niego. Przez Jezusa objawia się nam ukryta podstawa bytu, którą jest Bóg - i ta podstawa objawia się jako miłujący Ojciec.