Długie litanie racji za tym, że Bóg nie ma racji

Łk 11, 14-23

Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.

On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.

Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał,i rozda jego łupy.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza».

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.    
Łk 11,16

Można przerzucać się argumentami. Można powoływać się na zasłyszane opinie i komentarze. Można również ścigać się w przedstawianiu tytułów i nazwisk osób, które są dla nas autorytetami. Tworzymy długie litanie racji za tym, że Bóg nie ma racji. Można oskarżyć Go o wszystko i skazać na wszystko. Jest tylko jedno krótkie pytanie: a co, jeśli Jezus mówi prawdę? Łatwiej oskarżyć niewinnego o przestępstwo, niż samemu przyznać się do błędu. Łatwiej mówić, że Bóg nie kocha, niż zaakceptować, iż problem z miłością leży po mojej stronie. Łatwiej zarzucić Mu brak miłosierdzia i niesprawiedliwość, niż zobaczyć ten brak w sobie. Łatwiej powiedzieć, że Bóg kłamie, niż samemu przyznać się do kłamstwa. W Ewangelii i w życiu: Miłość musi ciągle udowadniać swoją miłość.