Kalendarz rzymski wspomina dziś, 3 września, świętego Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła (ok. 540 –604).
Jego wyjątkowa postać, rzekłbym jedyna w swoim rodzaju, jest wzorem, który należy stawiać zarówno pasterzom Kościoła, jaki administratorom publicznym. (…) Życie duszpasterza musi być wyważoną syntezą kontemplacji i działania, ożywianą miłością, która „osiąga najwyższe szczyty, kiedy z miłosierdziem pochyla się nad głębokimi słabościami innych.
Zdolność pochylania się nad cudzą nędzą jest miarą siły porywu ku górze” (II, 5). To nauczanie, wciąż aktualne, było natchnieniem dla Ojców Soboru Watykańskiego II do nakreślenia wizerunku Pasterza w tych naszych czasach. Prośmy Dziewicę Maryję, aby pasterze Kościoła, a także odpowiedzialni za instytucje cywilne, szli za przykładem i nauczaniem św. Grzegorza Wielkiego.
„Anioł Pański” 27 sierpnia 2006
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W Watykanie