Mistrz kamery nie żyje

Urodził się 2 stycznia 1943 roku w Warszawie. Skończył liceum plastyczne we Wrocławiu, a w 1967 roku zrobił dyplom na wydziale operatorskim w PWSFiTV w Łodzi. Pracę w kinematografii zaczynał jako fotosista i asystent operatora, później był operatorem filmów oświatowych, operatorem kamery i II operatorem filmów krótkometrażowych. W 1970 roku pracował na planie filmu „Brzezina” Andrzeja Wajdy, gdzie po rezygnacji Zygmunta Samosiuka, dokończył za niego zdjęcia jako operator.

Współpracował z czołowymi polskimi reżyserami. Jest m.in. autorem zdjęć do wielu filmów Andrzeja Wajdy, w tym „Ziemi Obiecanej” (1974), „Panien z Wilka (1979), „Człowieka z marmuru” (1976) i „Człowieka z żelaza” (1981). Z Krzysztofem Zanussim nakręcił m.in. „Barwy ochronne” (1976), „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową” i „Persona non grata”, a z Feliksem Falkiem słynnego „Wodzireja”. Na przełomie lat 70. i 80. Kłosiński zaczął pracować także za granicą, przede wszystkim w RFN i Austrii. Miał w dorobku wieloletnią współpracę z polskim Teatrem Telewizji. Wraz ze swoją żoną Krystyną Jandą zakładał Teatr Polonia.

Otrzymał wiele nagród za zdjęcia, a 2 stycznia br., w dniu swoich urodzin, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. „Edward był człowiekiem o ogromnej kulturze osobistej. Nigdy nie uległ brutalnej atmosferze, a przecież na planach filmowych nietrudno o ekstremalne sytuacje. Kiedy trzeba było komuś pomóc, on oferował pomoc jako pierwszy. Zawsze wyróżniała go chęć pomagania innym” – powiedział dla PAP-u Jerzy Stuhr, który poznał Kłosińskiego na planie „Wodzireja”.