Dzienniki arcybiskupa Gawliny z okresu Soboru Watykańskiego II są kapitalnym źródłem poznania przeszłości, ale pozwalają także lepiej ocenić to, co dzieje się współcześnie.
Arcybiskup Józef Gawlina, od 1933 r. biskup polowy Wojska Polskiego, świadek tułaczki polskiego żołnierza na różnych drogach II wojny światowej, to jedna z najważniejszych postaci w polskim Kościele ubiegłego wieku. W 1949 r. został opiekunem duchowym emigracji na całym świecie i brał udział w tworzeniu polskich misji katolickich najpierw w Niemczech, a później na wszystkich kontynentach, gdzie przebywali Polacy. Położył podwaliny pod duszpasterstwo polonijne, które funkcjonuje do dzisiaj. W 1952 roku Pius XII mianował go arcybiskupem. Spośród wielu jego działań warto wspomnieć fakt, że zainaugurował na emigracji światowe obchody Tysiąclecia Chrztu Polski. Brał udział w przygotowaniach, a później obradach Soboru Watykańskiego II. Z nominacji papieża Jana XXIII był sekretarzem Komisji dla spraw Biskupów i Zarządu Diecezjami.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Andrzej Grajewski