Aby tylko pomóc… Kilkanaście rodzin z Markowej w czasie II wojny światowej ratowało swoich żydowskich sąsiadów

Kilkanaście rodzin z Markowej w czasie II wojny światowej ratowało swoich żydowskich sąsiadów. Przez dziesiątki lat jednak o tym nie wspominano. Dziś żyją jedynie dwie osoby, które świadomie pomagały: pani Weronika i pan Eugeniusz. Trzeba ich słuchać.

Siedemnastolatka

– W naszym domu o ratowaniu Żydów nie mówiło się prawie wcale. Wiedzieliśmy jedynie, że w czasie wojny mama z ojcem i starszą siostrą pomagali ratować trzy osoby – mówi Stanisław Bar, syn Weroniki. Pani Weronika, dziś 98-letnia mieszkanka Markowej, przez lata milczała. – Jakby się bała… A może po prostu nie chciała do tamtych trudnych czasów wracać – zastanawia się pani Maria, córka Weroniki. – U nas we wsi wiele rodzin ratowało Żydów. Po latach, gdy już niektórzy zaczynali o tym opowiadać, mama nadal nie chciała dzielić się tym, co przeżyła. Ciężkie życie zresztą miała: śmierć naszego starszego brata, praca od świtu do nocy na gospodarstwie. Ja jako dziecko wiedziałam tylko, że niedaleko gospodarstwa mojej ciotki Niemcy zamordowali rodzinę Ulmów. Nic więcej.

oceń artykuł