Fakt porzucenia świata i jej wstąpienia do najsurowszego zakonu żeńskiego był dowodem heroicznej świętości
Sprowadziła z Węgier do Polski górników, którzy dokonali pierwszego odkrycia złoży soli w Bochni.
Kinga, a właściwie Kunegunda, urodziła się w 1234 r. jako córka Beli IV, króla węgierskiego, i jego żony Marii, cesarzówny bizantyjskiej. Była siostrą św. Małgorzaty Węgierskiej oraz bł. Jolanty. Jako żona Bolesława Wstydliwego, księcia krakowskiego, dzieliła z nim trudy długiego panowania.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Papież Aleksander VIII beatyfikował ją 10 czerwca 1690 r., a kanonizował w roku 1999 r. papież św. Jan Paweł II.
Św. Kinga jest patronką Polski i Litwy oraz diecezji tarnowskiej.
W ikonografii przedstawiana jest w stroju klaryski lub księżnej jak trzyma makietę klasztoru ze Starego Sącza, a czasami bryłę soli, w której widoczny jest pierścień.
