Ewangelia nie jest rarytasem dla wybranych

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»

Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim.

Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni, zostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim.

Pełnia czasu, którą głosi Jezus, to zapowiedź nadejścia królestwa Bożego – zwycięstwa Bożego miłosierdzia nad ludzkim grzechem i cierpieniem. Tę właśnie prawdę Jezus objawia całym sobą. Czy Jego imię nie oznacza: Bóg zbawia? Dlatego potrzebujemy nawrócenia. Bez tego nie jest przecież możliwe zawierzenie Ewangelii. Myli się jednak ten, kto sądzi, że tryumf królestwa Bożego to fajerwerki i efekty specjalne, niczym w monumentalnych hollywoodzkich produkcjach. Królestwo Boże nastaje dyskretnie, a jego granice przebiegają w ludzkich sercach. Żołnierze królestwa nie posługują się przemocą zbrojnego oręża, ale z mocą służą Jezusowemu orędziu. Po to zostali niegdyś powołani galilejscy rybacy. Dzisiaj my, zrodzeni z ich świadectwa, mamy składać świadectwo wiary. I nie sądźmy, że to zadanie dla nielicznych. Ewangelia nie jest rarytasem dla wybranych, ale ożywczą siłą każdej duszy. Nie zazna jej ten, kto z obawy, aby czegoś nie stracić, z uporem tkwi na dnie łodzi, zapamiętale naprawiając sieci.