Szymon był apostołem, który otrzymał od Jezusa nowe imię - Piotr. To właśnie jemu, po swoim zmartwychwstaniu Chrystus przekazał władzę pasterską. Swoją działalność Piotr prowadził poza Jerozolimą - w Samarii, Liddzie, Jaffie i Cezarei Nadmorskiej. Wędrował do Antiochii, następnie do Azji Mniejszej, a potem do Rzymu. Tutaj założył gminę chrześcijańską i został jej pierwszym biskupem. Po śmierci Heroda wrócił do Jerozolimy, a podczas prześladowania chrześcijan przez Nerona w latach 64-67 św. Piotr został aresztowany i ukrzyżowany głową w dół.

GN 26/2020 DODANE 25.06.2020 AKTUALIZACJA 24.07.2020

Świadectwo z krwawym paskiem

Jeśli za coś warto umierać, to tylko za to, dla czego warto żyć. 

Św. Paweł natomiast pochodził z żydowskiej rodziny i jako młody chłopak był zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Kiedy około 35 r. z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku, aby tam ścigać chrześcijan, przeżył gwałtowne nawrócenie. Przyjął wtedy chrzest i zmienił imię na Paweł. Stał się gorliwym wyznawcą i nauczycielem Dobrej Nowiny. Zginął śmiercią męczeńską przez ścięcie mieczem.

Według przekazów obaj Apostołowie mieli ponieść śmierć w tym samym 67-ym roku.

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.

Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem m. in. diecezji w Rzymie, wielu, także polskich, miast oraz blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków i zegarmistrzów. W ikonografii ukazywany jest w stroju apostoła, jako biskup lub papież w pontyfikalnych szatach.

Św. Paweł natomiast patronuje wielu zakonom, marynarzom i tkaczom. W ikonografii przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek, koń, kość słoniowa, lub miecz.