Złoty łańcuch

W krótkim fragmencie św. Paweł łączy pięć działań Boga: poznał, przeznaczył, powołał, usprawiedliwił i obdarzył chwałą. Jest to najcenniejszy łańcuch Jego dzieł dla nas. Podniosły ton zdań i doktrynalny charakter Listu do Rzymian sprawiają, że te czasowniki mogą brzmieć dość abstrakcyjnie. Ich konkretne znaczenie pomagają zilustrować przykłady z Ewangelii.


Pierwsze trzy czynności powtarzają się w opisach powołania uczniów, choć nie zawsze pojawiają się w nich dokładnie te same słowa. Pierwszemu czasownikowi odpowiada w grece wyraz, od którego pochodzi rzeczownik „prognoza”. Niektóre wydania Biblii oddają dosłownie ten czasownik za pomocą tłumaczenia „wcześniej poznał” albo „przewidział”. To najpierw Bóg poznaje ludzi. Do Niego, a nie do wybranych należy inicjatywa. Nie oni szukali Jezusa, jak było to w przypadku uczniów rabinów, lecz On przedtem ich poznał. Pierwszeństwo Jego poznania wyrażało się w tym, że przybliżał się do tych, których miał wezwać. Stąd powoływał, gdy znajdował się w drodze. Drugi czasownik – „przeznaczył” – nie oznacza ani narzucenia im woli, ani nieuchronności ich losu, ale wskazuje na cel działania Boga: ich podobieństwo do Jego Syna. Ewangelie przedstawiają to upodobnienie uczniów do Jezusa chociażby na przykładzie wystąpień Jego przeciwników, którzy Go atakowali przez krytykę postępowania Jego uczniów. Trzeci czasownik – „powołał” – przypomina, że na początku ich drogi było Słowo Ojca, czyli wezwanie pochodzące od Syna.


Ostatnie dwa czasowniki odnoszą się do etapów najważniejszej przemiany dokonującej się w powołanych. Usprawiedliwienie usuwa przeszkody w ich zbliżeniu się do Boga, uwalnia od grzechu i zbawia od Złego. Zwraca uwagę czas przeszły ostatniej czynności. Apostoł nie pisze, że Bóg „obdarzy chwałą”, lecz „obdarzył chwałą”. To ostatnie ogniwo jest bowiem już przygotowane dla nas i stanowi o największej wartości tego łańcucha. Tylko od nas zależy, czy przyjmiemy ten cenny dar w całości.