Pustka i pełnia

Dom Boży, dom rodzinny, dom Chleba (to akurat Betlejem!), dom mody… To tylko niektóre określenia niosące ze sobą zarazem radosny obraz wielu ludzi, zarówno swoich, jak i obcych, gościnnie przyjmowanych. Pełnią dla domu jest obecność Boża. W kościele – ludzie z Jezusem w Najświętszym Sakramencie, we wszystkich innych domach – Jezus w ludziach, którzy tam przebywają na stałe czy przychodzą okazyjnie. Smutnym natomiast widokiem jest dom opustoszały. A jedno z tłumaczeń rozważanego tekstu brzmi: dom wasz pozostanie pusty. Smutkiem napełniają świątynie w tak wielu krajach, które z braku Ludu Bożego są przeznaczane do celów świeckich – nie ma w nich i Boga. A i domy, w których żyje się tak, jakby Boga nie było. Od nas zależy, by we wszystkich naszych domach Bóg był. By była miłość, by nie brakło ludzi. Prośmy Go, by domy nie zostały tylko dla nas – puste.