Zdewastowano pomnik „Inki”

Nieznani sprawcy oblali je czerwoną farbą. - Pomnik jest całkowicie zdewastowany. Ktoś dokładnie zamalował go farbą. Konieczna jest pomoc specjalisty. Czyszczenie zaczniemy dopiero we wtorek - powiedział reporterowi portalu Niezależna Kazimierz Cholewa, prezes Towarzystwa Parku im. dr Henryka Jordana.

Przypomniał on, że już w momencie stawiania monumentu pojawiały się sygnały, że nie jest on dobrze widziany przez niektóre środowiska.  - Wciąż żyją ubecy i ich rodziny, Dla nich Siedzikówna jest postacią niewygodną - dodał Cholewa.

Farbą oblano nie tylko popiersie bohaterskiej dziewczyny, ale również widniejace na postumencie jej słowa: „Zachowałam się jak trzeba”, imie, nazwisko oraz daty urodzin i śmierci

1 marca tego roku w parku im. dr. Jordana - m.in. pod popiersiem „Inki” - mają odbyć się nagłaśniane już uroczystości z okazji Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Być może akt profanacji ma związek właśnie z tą zapowiedzią.

Danuta Siedzikówna była sanitariuszką i łączniczką w 5. Wileńskiej Brygadzie Armii Krajowej majora Zygmunta Szendzielarza-„Łupaszki”, uczestnicząc w akcjach przeciwko NKWD i UB. Aresztowana w lipcu 1946 roku została oskarżona o udział w związku zbrojnym, mającym na celu obalenie siłą władzy ludowej oraz mordowanie milicjantów i żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku skazał ją na karę śmierci.

W przesłanym siostrom grypsie z więzienia „Inka” napisała: „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”. Zdanie to - według historyków - należy tłumaczyć nie tylko przebiegiem śledztwa, lecz także odmową podpisania prośby o ułaskawienie, którą skierował za nią do ówczesnego prezydenta Bolesława Bieruta jej obrońca. Bierut nie skorzystał jednak z prawa łaski i 28 sierpnia 1946 roku, na 6 dni przed jej 18. urodzinami, wyrok został wykonany.     

  Danuta Siedzikowna AUTOR / CC 3.0 Zginęła od strzału w głowę, oddanego z pistoletu przez dowódcę plutonu egzekucyjnego KBW, ponieważ 10 jego członków celowo spudłowało z kilku kroków. Miejsce jej pochówku pozostaje do dzisiaj nieznane.

W latach 90. wyrok został unieważniony jako akt represji i zbrodnia komunistyczna.

Poszukiwani przez krakowską policję sprawcy dewastacji oblali taką samą farbą stojące obok popiersie współtwórcy harcerstwa - Andrzeja Małkowskiego, ale w tym przypadku uszkodzenia są na szczęście nieznaczne.

W ostatnich latach dwukrotnie profanowano w alei Wielkich Polaków pomnik pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. 11 lutego ubiegłego roku (w 8. rocznicę jego śmierci) oprócz dopisania do nazwiska słowa „zdrajca” na postumencie umieszczono symbole radykalnych organizacji prawicowych, ale osobiście uważam, że jest to fałszywy trop.

Prezes Kazimierz Cholewa zamierza napisać do prezydenta Krakowa, profesora Jacka Majchrowskiego, list z prośbą o objęcie parku im. dr. Henryka Jordana całodobową ochroną Straży Miejskiej.