Wołanie dzieci

Sam zwrot „Ojcze” nie nadaje modlitwie chrześcijan jakiejś szczególnej wyjątkowości.

ks. Artur Malina

|

02.06.2012 17:00 GN 22/2012

Takie określanie Boga jest znane w różnych okresach dziejów religii Izraela – od tekstów Biblii aż po pisma rabinów. Jeszcze dawniejsze świadectwa wierzeń ludów, które sąsiadowały z Izraelem, potwierdzają, że bogów nazywano ojcami narodów lub królów. Już na przełomie trzeciego i drugiego tysiąclecia przed Chrystusem sumeryjski władca z Lagasz modlił się do miejscowych bóstw: „Nie mam matki – ty jesteś moją matką, nie mam ojca – ty jesteś moim ojcem [...] tu mnie zrodziłaś w świątyni”. W starożytnej poezji greckiej powtarzano formułę wprowadzającą do modlitw: „Zeusie, ojcze”.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.