Władza absolutna deprawuje absolutnie

A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł  do nich: „Wiecie, że ci, którzy uchodzą  za władców narodów uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę”. Mk 10,42

Krzysztof Łęcki 

|

30.05.2012 00:15 GN 21/2012

Każda władza deprawuje, władza absolutna deprawuje absolutnie – przekonywał wybitny chrześcijański liberał, żyjący w XIX w., Lord Acton. Władza zawsze będzie dążyła do tego, by się rozrastać, poszerzać zakres i intensywność swego oddziaływania. Bariery, jakie stawiają jej pospołu społeczny opór i ludzka natura, tam, gdzie mogą zostać złamane, zostają złamane. Bizantynizm władzy, jej głód zaszczytów, przywilejów, przyznawanego sobie prawa wyzyskiwania poddanych (choć władza może nazywać ich równie dobrze obywatelami), zdają się nienasycone. Pokusy tego rodzaju są wieczne. Może więc nie powinniśmy się dziwić, że nie uniknęli ich synowie Zebedeusza. Tym mocniej brzmi przesłanie Jezusa, że kto z jego uczniów chciałby stać się wielkim, niech będzie sługą (a nawet niewolnikiem) wszystkich.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
brak reklam na stronach;
Niespodzianki od redakcji.