Narzekanie jest modlitwą demonów. Duchowość bł. Henryka Suzona

Jarosław Dudała: Bł. Henryk Suzo jest autorem słynnego stwierdzenia, że narzekanie jest modlitwą demonów. To zdanie stawia człowieka do pionu, bo komu z nas nie zdarzyło się narzekać… Jednak Pan Jezus też utyskiwał – na apostołów (że tyle przebywa z nimi, a jeszcze Go nie poznali), na mieszkańców Nazaretu (że brak im wiary), na faryzeuszów… Może więc w cytowanym na wstępie ostrym stwierdzeniu XIV-wiecznego dominikanina nie chodzi o proste narzekanie, a raczej o „narzekactwo”?

O. Cyprian Klahs OP: Tak, bo narzekanie prowadzi do zniechęcenia, a zniechęcenie jest najskuteczniejszą bronią diabła. Poza tym czym innym jest trzeźwe, krytyczne ocenianie sytuacji albo jakiegoś zachowania czy postawy, a czym innym jest takie narzekanie, jak to opisane w psalmie: „Rano, wieczorem i w południe narzekam i jęczę…” (Ps 55,18). Myślę, że tu chodzi o coś takiego – o nieumiejętność zauważenia dobra, cieszenia się nim, wdzięczności za nie. Bo jak się człowiek wkręci w narzekanie, to już niczego dobrego nie widzi. Do wszystkiego się przyczepi, we wszystkim znajdzie jakąś dziurę, choćby nie wiem jak dobrze się działo.