Mt 16,13-19

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”

A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.

Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”.
Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.

Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

Ty jesteś Piotr Opoka.    
Mt 16,18

Co jakiś czas dochodzą do mnie niepochlebne komentarze mówiące o tzw. nowym budownictwie: „szybko i byle jak”, „ze słabych materiałów pod przykrywką luksusu i wyjątkowości”. „Ty jesteś Piotr Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół”. Piotr, Kościół i my budujemy bez pośpiechu i bez ukrywania niedoskonałości. Piotr to ten, który uczy się chodzić po wodzie, który jako pierwszy wyznaje wiarę w Jezusa jako Mesjasza, ale również mówi: „Nie znam tego człowieka”. To ten, który zdradza Jezusa, ale i jako pierwszy wchodzi do pustego grobu. To ten, który płaci najwyższą cenę, aby budowla, jaką jest Kościół, trwała – oddaje życie, dając świadectwo miłości do Jezusa. W budownictwie, w biografii Piotra oraz w moim życiu ważne jest, na czym i czym się buduje.