Mt 11, 28-30

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Jestem cichy i pokornego serca.
Mt 11,29

Gdy słucham Ewangelii, słyszę siebie czy Jezusa? Zatrzymują mnie moje trudy i ciężary czy pozwalam prowadzić się Jezusowemu słowu? Jeśli to pierwsze stanie w centrum mojego życia, to wszystko wokół nabierze ciemnych kolorów, a horyzont codzienności skurczy się do niewyobrażalnie małych rozmiarów. I pozostanę tylko ja i mój ból. Jezus zaprasza nas dziś na drogę cichej codzienności, na której to On będzie nam towarzyszył. Podczas życiowych burz i zamieci. W dni posuchy i ciemnych nocy. W czasie milczenia człowieka i Boga. Z pokorną miłością, dla której ten obok jest najważniejszy.