Mt 11, 25-27

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:
«Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

Wysławiam Cię, Ojcze…
Mt 6,16

Jezusa radują ci, którzy Go przyjmują – prości, pokorni, nieufni wobec własnej przemyślności i racji, nieuważający się za mądrych i roztropnych. Lekcja dla wszystkich: oto ci, którzy radują Boga. Prostaczkowie. Te trzy wersy są zwane „perłą Ewangelii”, bo są świadectwem najgłębszych uczuć Jezusa, Jego wzruszenia wobec Ojca i prostaczków. Są też przepiękną modlitwą, która wyraża głębię Jego serca, Jego przylgnięcie do „tego, co podoba się” Ojcu. „Tak, Ojcze” brzmi jak echo „fiat” Jego Matki podczas Jego poczęcia i jak zapowiedź tego, co sam powie Ojcu w godzinie agonii. Tak, Ojcze.