Kardynał Nagy ma 90 lat

Kard. Stanisław Nagy urodził się 30 września 1921 roku w Bieruniu Starym. Matka przyszłego Kardynała była Polką, a ojciec – Węgrem.

„To była pierwsza szkoła życia kardynała, tam otrzymał dar wiary, przynależności do Kościoła i narodu, tam też uczył się solidnej pracy” – mówił metropolita krakowski w 65. rocznicę święceń kapłańskich Stanisława Nagy.

Pragnął zostać kapłanem i jako 16–latek wstąpił do Zgromadzenia Księży Sercanów, rozpoczynając nowicjat w 1937 roku. Po formacji podjął studium z zakresu filozofii i teologii. W 1941 roku złożył śluby zakonne, a 8 lipca 1945 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Rosponda, ówczesnego biskupa pomocniczego Krakowa. W latach 1952–1958 pełnił funkcję rektora seminarium zakonnego w Tarnowie, a następnie był kierownikiem Studium Teologicznego w Krakowie, powstałego z jego inicjatywy. Studia na Uniwersytecie Jagiellońskim stały się początkiem jego kariery naukowej. Ich przerwanie z powodu choroby i pobyt w sanatorium w Zakopanem również miały znaczenie w jego życiu. Pokochał góry, do których często później wracał, ale już w towarzystwie bp. Karola Wojtyły – przyszłego papieża. „Kard. Nagy wspierał Jana Pawła II swoim doświadczeniem naukowym, kapłańskim i świeżym myśleniem, były to twórcze i bliskie relacje” – wspominał kard. Stanisław Dziwisz.

Po obronie pracy magisterskiej u ks. prof. Mariana Michalskiego na UJ związał się z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim (KUL), gdzie obronił doktorat (1952), uzyskał habilitację (1968), otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego (1979) oraz tytuł profesora zwyczajnego (1985). Od 1958 roku aż do przejścia na emeryturę wykładał teologię fundamentalną na KUL-u. Owocem studiów i refleksji Księdza Kardynała jest kilka książek, setki artykułów w czasopismach naukowych i innych periodykach. Nie brakło też zaangażowania w sprawy ojczyste.

Kardynał pełnił szereg ważnych funkcji. Był prodziekanem Wydziału Teologii, kierownikiem Katedry Eklezjologii Fundamentalnej, Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej, przewodniczącym Senackiej Komisji Stypendialnej, Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II. Przez kolejne kadencje przewodniczył Sekcji Wykładowców Teologii Fundamentalnej przy Komisji Episkopatu ds. Nauki. Z nominacji Jana Pawła II przez dwie kadencje był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Brał udział w pracach Komisji Episkopatu do Spraw Ekumenizmu, był także członkiem Komisji Mieszanej Katolicko-Luterańskiej powołanej przez watykański Sekretariat ds. Jedności Chrześcijan i Światową Federację Luterańską. Dwukrotnie brał udział w charakterze eksperta w Synodach Biskupów w Rzymie.

13 października 2003 roku ks. Stanisław Nagy został wyświęcony na biskupa ze stolicą tytularną Hólar. 21 października tego samego roku został przez papieża Jana Pawła II podniesiony do godności kardynalskiej  z diakonią kościoła Santa Maria della Scala (Matki Bożej na Schodach).

Kardynał Nagy został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, które to odznaczenie zostało mu przyznane 17 października 2008 roku przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. 13 stycznia 2007 roku otrzymał medal „Za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”, a 10 maja 2009 roku przyznano mu tytuł doctora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.

Zdaniem kard. Dziwisza dzisiejszy Jubilat jest kapłanem według serca Jezusowego, a otwartość serca jest kluczem do zrozumienia jego postawy. „Kapłaństwo to miłość serca Jezusowego i w takim duchu swoje powołanie przez całe życie realizuje kard. Nagy”  –  podkreśla metropolita krakowski, kard. Stanisław Dziwisz.