Nominacja dra Tannera

Tymczasem sekretarzem generalnym Episkopatu Szwajcarii został prawnik dr Erwin Tanner, żonaty, ojciec jednego dziecka, specjalista zarówno od prawa cywilnego, jak i kanonicznego.  W okolicznościowym komunikacie po konferencji, która dokonała tego wyboru, szwajcarscy biskupi zwrócili uwagę, że nigdy w ich kraju świecki nie pełnił tak ważnej funkcji kościelnej. Trzeba dodać, że dr Tanner od dawna blisko współpracował z kościelnymi instytucjami, a przede wszystkim sekretariatem Episkopatu.

Był to jednak głos eksperta, doradcy. Teraz natomiast zajął funkcję istotną, gdyż będzie występował w roli koordynatora działań biskupów, z których wielu, na mocy specjalnych, nadanych w przeszłości uprawnień, cieszy się wielką autonomią. Dr Tanner będzie także współkształtował stosunki w relacjach z władzami państwowymi oraz kantonalnymi, co w pluralistycznej, wyznaniowo podzielonej i bardzo zróżnicowanej Szwajcarii jest szczególnie ważne. Będzie więc kimś naprawdę istotnym w tamtym lokalnym Kościele. Można ten awans tłumaczyć bieżącymi potrzebami Kościoła w Szwajcarii, gdzie powołań nie jest wiele, a biskup, który dotychczas pełnił urząd sekretarza generalnego, został ordynariuszem ważnej i dużej diecezji.

Ja jednak odczytuję w jego awansie gest dowartościowania ludzi świeckich, z których wielu z oddaniem pełni różne funkcje w Kościele. Ta nominacja rodzi także pytanie, czy i u nas duchowni, nawet biskupi, muszą zajmować się szeregiem kwestii związanych z administracją, ekonomią, prawem bądź innymi sprawami, które nie wchodzą w zakres posługi duszpasterskiej. Być może wielu kłopotów, z jakimi przyszło się borykać Kościołowi w Polsce po 1989 r. udałoby się uniknąć, gdyby zamiast nieprzygotowanych do nowej roli kapłanów – biznesmenów, menadżerów, czy inwestorów, zajęli odpowiedzialni i odpowiednio uformowani ludzie świeccy. Nominacja dra Tannera skłania do takich pytań, a także uważnego obserwowania, jaki będzie rezultat tego eksperymentu.