Bez cukru i lukru. Goryczą nadziana historia słodkiego interesu

Czy można powiedzieć, że biznes ma duszę? - Myśmy tego biznesu nie wybierali, odziedziczyliśmy go. Mierzyliśmy się z tylko jednym pytaniem: czy będziemy go ciągnąć dalej, czy jednak pójdziemy we własnych kierunkach. Długo się nie zastanawialiśmy. Ten interes ma taką historię, że grzechem byłoby go porzucić. Dlatego zadecydowaliśmy z bratem, że będziemy dalej prowadzić tę cukiernię - mówi Paweł Wojczyński. Wraz z Michałem są już trzecim pokoleniem, które słodkościami raczy podniebienia wrocławian.

Smak jak przed laty

Spotykamy się w „Łomżance”. Lokal jest niewielki. Siadamy przy stoliku, by chwilę porozmawiać, ale co rusz musimy przerywać, bo do cukierni wchodzą kolejni klienci. - Wielu z nich to stali bywalcy, którzy przychodzili tutaj w latach sześćdziesiątych, a nawet pięćdziesiątych, potem przyprowadzali swoje dzieci, a teraz swoje wnuki. I cały czas mogą kupić pączka, który smakuje w zasadzie tak samo, jak wówczas - mówi Michał.