Kain należy do Boga, nie do tłumu sędziów

Rdz 4, 1-15. 25

Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił nikt, kto go spotka (Rdz 4,15b)

- Mam wyrok 26 lat - Łukasz (imię zmienione) powiedział to, wyraźnie badając naszą reakcję. W jego oczach i wyrazie twarzy dostrzegłem coś w rodzaju pytania: „No, i co teraz o mnie myślicie?”. Bo było jasne, że 26 lat nie dostaje się za kradzież jabłek w supermarkecie. Nie musiał nam tego mówić – na kursach Alpha w więzieniu (bo rzecz działa się właśnie na Alphie) obowiązuje prosta zasada: nie pytamy, za co siedzi nasz…chciałoby się powiedzieć „gość” – jak w przypadku Alphy organizowanej w restauracjach. Tyle że tutaj gośćmi byliśmy raczej my, grupa osób, która co sobotę pojawiała się w zakładzie karnym z prostym przekazem: jest światło, jest coś więcej niż sytuacja, w której się znalazłeś; cokolwiek zrobiłeś, ponosisz już karę, ale to nie jest cała prawda o tobie. Łukasz powiedział o swoim wyroku mniej więcej w połowie kursu, na piątym lub szóstym spotkaniu. Nikt go o to nie pytał, ale on najwidoczniej nie mógł wytrzymać faktu, że ci dziwni ludzie przychodzą od ponad miesiąca i o nic nie dopytują. 

Żyjemy w kulturze, w której „Kainowe piętno” stało się synonimem piętna zbrodniarza, a więc kogoś, kto zasługuje na najwyższy wymiar kary, a najlepiej na samosąd i wymierzenie kary przez tłum słusznie najczęściej wzburzonych ludzi. Dzisiejsze słowo mówi nam jednak o znamieniu, jakie otrzymał Kain – po strasznej zbrodni i po skazaniu przez Boga na tułaczkę – które ma chronić go przed zemstą ludzi. „Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotnej pomsty doświadczy! Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił nikt, kto go spotka”. Znamię Kainowe to ochrona, jaką daje mu Bóg. Nie dlatego, że na nią zasłużył, ale dlatego, że należy do Boga.

P.S. Łukasz i inny współwięzień parę tygodni po kursie Alpha otrzymali sakrament bierzmowania. W więzieniu.