Człowiek – odbicie Boga

Rdz 1, 20 – 2, 4a

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz… (Rdz 1,27)

Bóg stworzył człowieka do życia w sposób sprawczy, by mądrze i z autorytetem zarządzał wszystkim, co jest mu poddane. W tej perspektywie niemoc, bezradność, a nawet bierność w życiu są przejawem braku pełni, którą Bóg przeznaczył dla człowieka. I nie ma w tym potępienia, bo Bóg ukochał grzeszników tak bardzo, że oddał swojego Syna, by Jego zwycięstwo stało się naszym udziałem. W swojej niepohamowanej miłości nie tylko przywrócił pierwotny plan dla człowieka, ale wyposażył grzesznika we wszystko, czego potrzebuje, otwierając dostęp do niebiańskich zasobów poprzez posłanie człowiekowi Ducha Świętego. Zatem w pełni wyposażeni mamy możliwość nieustannie przemieniać się ku prawdzie, że jesteśmy podobni do Boga (w.26). Aż nasze życie będzie odzwierciedlać Bożą naturę jako żywe świadectwo dla innych, że Bóg jest wciąż obecny pośród nas.