Na lepszych obietnicach

Hbr 7,25-8,6

Teraz zaś Chrystus otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile też stał się pośrednikiem lepszego przymierza, które oparte zostało na lepszych obietnicach. Hbr 8, 6

W relacji chrześcijanin-świat nie ma symetrii. Odpowiadamy na kamień – chlebem, na bluzgi - błogosławieństwem, życiem na śmierć. Nasze życie oparte jest „na lepszych obietnicach”. 

Często komentujemy rzeczywistość tak, jakbyśmy tkwili zanurzeni po uszy w Starym Testamencie, zapominając, że przymierze, z którym związał się z nami Najwyższy oparte jest na „lepszych obietnicach”. Dzięki krwi Baranka żyjemy w Nowym Przymierzu, zanurzeni w łasce i wolni od przekleństwa. „Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb! A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu” (Mt 5, 38). 

„«Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie» – opierając się na takich tekstach, pierwsi chrześcijanie nazywali siebie po prostu «żyjącymi» (hoi zontes). Znaleźli to, czego wszyscy szukają: samo życie, życie pełne i dlatego niezniszczalne - nauczał Benedykt XVI. 

Znaleźliśmy to, czego wszyscy szukają. Doświadczamy tego, że „na Chrystusie śmierć połamała sobie zęby”. Te słowa o. Raniero Cantalamessy powinny być kwintesencją naszych wyborów. 
„Człowiek tym się różni od innych istot na tej ziemi, że potrafi na zło odpowiedzieć dobrem – podpowiadał ks. Józef Tischner - Chrześcijaństwo i Ewangelię mamy nie tyle za sobą, ile przed sobą”.