Zgrzeszyliśmy. Czy Bóg od nas odchodzi? Pozostawia nas na pastwę losu?

Bóg jest tu i teraz. Jak nikt inny – opowiada dominikanin o. Tomasz Nowak. – Jest zawsze w centrum twojego życia, czy chcesz, czy nie. Mam wrażenie, że im jest gorzej, tym bardziej zaznacza swą obecność. Przez całe życie myślałem, że gdy zgrzeszę w taki czy inny sposób, to Pan Jezus się oddala. I nagle zauważyłem ciekawą rzecz: owszem, jest między nami dystans, ale… to ja się oddalam, nie On! Wziąłem to na modlitwę, mówię: „Panie Jezu, jak to jest? Oddalasz się ode mnie? Wydaje mi się, że tak, a nawet jeśli nie, to według mnie powinieneś”. (śmiech) A On na to: „To, że ty grzeszysz nie powoduje przecież, że Ja mam nieczyste serce. To ty masz nieczyste serce, nie Ja!”. Ależ mnie zaskoczył! Bóg mówi: „Choćbyś nie wiem jak zgrzeszył, Ja dalej jestem czysty! Dlaczego miałbym od Ciebie odchodzić? Nie zamierzam nigdzie iść”. Zdębiałem. Jezus podkreśla: „Ja dalej jestem z tobą i najlepiej byłoby, gdybyś teraz to ty do mnie przyszedł. Bo ja właśnie teraz mogę oczyścić twoje serce. Dlaczego miałbym się oddalać, skoro potrzebujesz mnie teraz jak nigdy dotąd?”. On jest. Tu i teraz. I nie po to, by mnie upokorzyć, prześladować, napiętnować. Ma czyste serce, jest cierpliwy, łagodny i łaskawy. Nie będzie mnie zmuszał do spowiedzi, ale pokornie czeka na mą decyzję, na to, aż sam podejdę i powiem: „Przebacz mi, zgrzeszyłem!”. Czy po to oddał życie, aby mi nie przebaczyć? Ciekawe odkrycie. Dotąd sądziłem, że Jezus oddala się ode mnie. Zrozumiałem, że to narracja „starego człowieka”, który wciąż we mnie siedzi. A przecież mam stać się nowym człowiekiem, czyli dosłownie Nowakiem. Wszyscy mamy zostać… Nowakami. (śmiech)