Święty Kasper del Bufalo – apostoł nabożeństwa do Najdroższej Krwi
Był tak wielkim czcicielem świętych kropel krwi Mesjasza, że wprowadził w wielu świątyniach Rzymu specjalne nabożeństwo. Założył też rodzinę zakonną pod wezwaniem Najdroższej Krwi Pana Jezusa.
Wielu widzów „Pasji” Mela Gibsona zapamiętało scenę, gdy Maria po okrutnym biczowaniu Syna (tę scenę uznano za najbardziej drastyczną) wyciera z posadzki Jego krew. Jakby chciała zachować każdą jej kroplę. „Krwi Chrystusa, przelana na krzyżu, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zapłato naszego zbawienia, wybaw nas” – wołamy w Litanii do Najdroższej Krwi Chrystusa. Zatwierdził ją w 1960 roku Jan XXIII. Co ciekawe, jego wybór miał proroczo przewidzieć wiele lat wcześniej św. Kasper del Bufalo (1786–1837).
Przyszedł na świat w Wiecznym Mieście. Często chorował. Jako dwulatek został uzdrowiony z choroby oczu za wstawiennictwem św. Franciszka Ksawerego. Najbliżsi wspominali, że jego największą pasją było głoszenie Słowa. Już jako dziecko bawił się w wygłaszanie kolegom homilii, a jako młodzieniec (choć z natury niezwykle nieśmiały) doszedł do takiej wprawy, że ciągnęły do niego tłumy rzymian. Jego kazania były tak poruszające, że Włosi nazwali go… „duchowym trzęsieniem ziemi”. Zapał, z jakim opowiadał znajomym o doświadczeniu wiary, sprawił, że zaczęto go nazywać „małym apostołem Rzymu”.
Marzył o tym, by zostać misjonarzem. Jako dziewiętnastolatek został przełożonym nowej szkoły katechetycznej przy Santa Maria del Pianto, często przemawiał w kościołach i na placach Rzymu. Ogromną miłością darzył ubogich i obłożnie chorych w hospicjach i szpitalach. 31 lipca 1808 r. otrzymał święcenia kapłańskie.
Ten rzymianin był tak wielkim czcicielem świętych kropel krwi Mesjasza, że wprowadził w wielu świątyniach Rzymu specjalne nabożeństwo. Trwało przez cały rok, bo poszczególnym kościołom Wiecznego Miasta Kasper przypisywał kolejne miesiące roku.
Żył w czasach ogromnych historycznych zawirowań, a ponieważ podczas okupacji francuskiej nie złożył przysięgi wierności Napoleonowi, skazano go na wygnanie. Papież Pius VII powierzył mu prowadzenie misji ludowych. „Błagam ciągle Boga o łaskę, bym zawsze mógł prowadzić misje i umarł w tej świętej służbie” – pisał. Chciał wstąpić do jezuitów, ale jego spowiednik poradził mu, by założył własny zakon. Ponieważ chciał przybliżyć wiernym tajemnicę Krwi Chrystusa, założył, wraz z trzema towarzyszami, Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa. Miało to miejsce w opactwie San Felice w Giano, w dniu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, 15 sierpnia 1815 r. Bardzo szybko papież Pius VII zaakceptował nazwę i to on ofiarował pierwszą siedzibę.
Kasper często chorował, ale gdy w grudniu 1837 r. w Rzymie wybuchła epidemia cholery, pośpieszył, by nieść pomoc umierającym na ulicach Wiecznego Miasta. Sam zachorował i zmarł w opinii świętości. Jan XXIII nazwał go „największym na świecie apostołem nabożeństwa do Najdroższej Krwi”.
Marcin Jakimowicz
Urodził się w 1971 roku. W Dzień Dziecka. Skończył prawo na Uniwersytecie Śląskim. Od 2004 roku jest dziennikarzem „Gościa Niedzielnego”. W 1998 roku opublikował książkę „Radykalni” – poruszające wywiady z Tomaszem Budzyńskim, Darkiem Malejonkiem, Piotrem Żyżelewiczem i Grzegorzem Wacławem „Dzikim”. Wywiady ze znanymi muzykami rockowymi, którzy przeżyli nawrócenie i publicznie przyznawali się do wiary w Boga stały się rychło bestsellerem. Od tamtej pory wydał jeszcze kilkanaście innych książek o tematyce religijnej, m.in. zbiory wywiadów „Wyjście awaryjne” i „Ciemno, czyi jasno”.
