Kazimierz Ujazdowski dla „Gościa Niedzielnego”: Współpraca między państwem a Kościołem powinna służyć dobru społecznemu

Andrzej Grajewski: Podsumowując senacką konferencję „Wolność sumienia i wyznania w państwie demokratycznym”, wezwał Pan do obrony modelu relacji Kościół–państwo, wypracowanego w Polsce w latach 90. ubiegłego wieku. Ten model dzisiaj najwyraźniej przeżywa regres, a wielu polityków obozu rządzącego mówi o jego zmianie lub nawet odrzuceniu.

Kazimierz Ujazdowski: Dodam, że ta konferencja, zainicjowana przez senatora Michała Seweryńskiego (PiS), była inicjatywą ponad podziałami politycznymi, co w praktyce naszego życia politycznego nie zdarzyło się od lat. Podsumowując ją, powiedziałem, że model ukształtowany w Polsce w latach 90. ubiegłego wieku, oparty na niezależności i współdziałaniu oraz szerokiej ochronie wolności religijnej, jest wartościowy i sprawdził się. Nie był on kwestionowany do 2015 r. Wtedy doszło do zrostu ołtarza z tronem, co podważyło sam fundament tego modelu i ułatwiło jego kwestionowanie, przede wszystkim przez te siły polityczne, które prof. Hanna Suchocka nazwała fundamentalnie laicystycznymi. W tym kontekście cytowałem pytania prof. Beckenferdego, czy Kościół chce być partnerem całej wspólnoty państwowej i całego społeczeństwa. Czy decyduje się bezpośrednio uczestniczyć w rywalizacji politycznej, czy zachowywać wobec niej dystans, wykonując funkcje na rzecz społeczeństwa i państwa? Tylko w tym drugim wypadku utrwala się i nabiera legitymacji model zdrowych relacji wyznaczonych przez zasadę niezależności i współpracy.